Veroudering in het algemeen is de verandering van levende wezens als functie van de tijd. Kortom: the time-dependent functional decline that affects most living organisms.
De algemene oorzaak van veroudering zou je kunnen omschrijven als 'de accumulatie van cellulaire schade over de tijd'. Veroudering is een natuurlijk proces, waarbij meerdere factoren een rol lijken te spelen.
Deze factoren worden ook wel 'the nine hallmarks of ageing' genoemd:
The nine hallmarks of ageing.
The Hallmarks of Aging; Cell Volume 153, ISSUE 6, P1194-1217, June 06, 2013
Veel ziekten hangen samen met veroudering, zoals kanker, diabetes of dementie. Toch heeft deze losse ziekten behandelen, maar een beperkt effect op de levensverwachting.
Het lijkt erop dat de snelheid van veroudering, althans tot op zekere hoogte, wordt beheerst door genetische paden en biochemische processen die evolutionair sterk zijn geconserveerd.
Ook veroudert niet ieder organisme hetzelfde. Want waarom wordt een muis maar twee tot drie jaar oud, en een naakte molrat vijfendertig? Waarom leeft een mus relatief kort, en worden vrijwel alle papegaaiensoorten makkelijk vijfenzeventig tot wel honderd jaar? Waarom is de gemiddelde levensverwachting van een Yorkshire terrier zoveel groter dan die van een Deense Dog of Berner Sennen?
Er zijn hoopvolle ontwikkelingen gaande om veroudering af te remmen. Toch is de diergeneeskunde relatief conservatief, en behandelt liever losse aandoeningen dan te kijken naar veroudering in algemene zin. Vi Ervo hoopt dit te doorbreken door onderzoek, het delen van kennis en het ontwikkelen van methodes om veroudering bij dieren te vertragen, of zelfs terug te draaien.